โกวเล้งเขียนในนิยายตอนหนึ่งว่า
"ชีวิตคนเราจะมีสิบปีสักกี่ครั้งกัน"
ถ้าคนเราอายุเฉลี่ย 70 ปี เราก็มี 10 ปีแค่ 7 ครั้ง
๐ สิบปีแรก..หมดไปกับความไร้เดียงสา
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการศึกษาเล่าเรียน
๐ สิบปีต่อมา.หมดไปกับการทำงานและการใช้ชีวิต
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการสร้างฐานะ สร้างครอบครัว
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการลงหลักปักฐาน รักษาสิ่งที่สร้างมา
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการดูแลรักษาสุขภาพกาย-ใจให้แข็งแรง
๐ สิบปีสุดท้าย..หมดไปกับการปล่อยวางทุกสิ่ง รอคอยการกลับบ้าน
๐ สิบปีต่อมา.หมดไปกับการทำงานและการใช้ชีวิต
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการสร้างฐานะ สร้างครอบครัว
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการลงหลักปักฐาน รักษาสิ่งที่สร้างมา
๐ สิบปีต่อมา..หมดไปกับการดูแลรักษาสุขภาพกาย-ใจให้แข็งแรง
๐ สิบปีสุดท้าย..หมดไปกับการปล่อยวางทุกสิ่ง รอคอยการกลับบ้าน
แต่ละสิบปีผ่านไป...ไวเหมือนโกหก อีกไม่นานปีนี้ก็จะผ่านไป มีอะไรที่เราทำไปแล้วมากมาย และก็ยังมีอะไรอีกมากมายที่เรายังไม่ได้ทำ เรารู้ว่าเราใช้ "สิบปี" ของเราไปกี่ครั้งแล้ว แต่เราไม่อาจรู้ว่า...เราจะใช้ "สิบปี" ที่เหลือของเราได้ครบมั้ย? แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่ากับว่าเราใช้เวลาสิบปีของเราไปคุ้มค่าหรือเปล่า? เมื่อเราหันหลังกลับมาขอให้พูดได้เต็มปากว่าเราใช้มันไปอย่างไม่น่าเสียดาย ชีวิตคนเราจะมี "สิบปี" สักกี่ครั้งกัน ใช้สิบปี ทั้งเจ็ดครั้งของเราให้คุ้มค่า